Αποτρίχωση απασχολεί πολύ και πολλές γυναίκες. Αποτρίχωση είναι η αφαίρεση του ανεπιθύμητου τριχώματος ή χνουδιού από ορισμένα μέρη του σώματος. Το πρόβλημα αυτό απασχολεί πολύ και πολλές γυναίκες.

Παλαιότερα για την αποτρίχωση χρησιμοποιούσαν μηχανικά μέσα, όπως π.χ. ελαφρόπετρα, έμπλαστρα από πίσσα, με τα οποία αποσπούσαν τις τρίχες, όχι βέβαια ανώδυνα. Κατόπιν τα μέσα αυτά αντικατεστάθησαν από χημικά παρασκευάσματα, που είχαν ως βασικό τους συστατικό το θειούχο αρσενικό και την «κεκαυμένη» άσβεστο. Μεταξύ των παρασκευασμάτων αυτών συγκαταλέγεται και ο τουρκικός ρουσμάς, με τρία μέρη θειούχου αρσενικού και 15 μέρη » κεκαυμένης»  ασβέστου. Στη Βόρειο Αφρική χρησιμοποιούσαν ένα παρασκεύασμα με  καραμέλα,  λεμόνι και νερό.

Τι πρέπει να αποφεύγετε στην αποτρίχωση

Τα κοπτερά αντικείμενα όπως, ψαλίδια, ξυράφια, μηχανές, πρέπει να τα αποφεύγετε, γιατί την επόμενη οι τρίχες θα ξαναβγούν σκληρές. Αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν περισσότερο στις μασχάλες.

Χρησιμοποιήστε ελαφρόπετρα, σμυριδοτροχούς, που καταστρέφουν τις τρίχες με την τριβή, με την προϋπόθεση  το δέρμα να μην είναι ευερέθιστο, η πυκνότητα των τριχών μικρή, η τριχοφυής επιφάνεια περιορισμένη και έτσι μόνο στις γάμπες, εφ’ όσον οι τρίχες δεν είναι σκληρές, μπορεί να χρησιμοποιηθούν.

Αφήσατε μια σαπουνάδα επί 5 με 10 λεπτά επάνω στο δέρμα, ξεβγάλτε το, σκουπίστε το και μετά περάσετε την ελαφρόπετρα ή τον σμυριδοτροχό στην επιφάνεια, που θέλετε να αποτριχώσετε. Μην επεμβαίνετε συχνότερα από 8 με 10 μέρες.

Τα αποτριχωτικά παρασκευάσματα,               

πάστες ή υγρά, καταστρέφουν τις τρίχες, αλλά μόνο μέχρι την επιδερμίδα. Αφήνουν ανέπαφη τη ρίζα, που ξαναπετάει γρήγορα. Όλα δεν είναι αβλαβή. Έτσι το οξικό θάλλιο, δεν καταστρέφει μόνο τις τρίχες, αλλά συσσωρεύεται μέσα στον οργανισμό και μια ωραία ημέρα φρύδια, βλέφαρα, μαλλιά αρχίζουν μερικές φορές να πέφτουν.

Η χρήση τους στο πρόσωπο πρέπει να αποφεύγεται, γιατί το ερεθίζουν ενώ κάτω από τα μπράτσα υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσουν στις προδιατεθειμένες γυναίκες λεμφαγγειίτιδα.

Μέθοδοι αποτρίχωσης

Οι παραδοσιακές μέθοδοι αποτρίχωσης όπως ξύρισμα, κερί, κρέμες είναι αναποτελεσματικές όσον αφορά την εξάλειψη του προβλήματος και πολλές φορές συνοδεύονται από ανεπιθύμητες ενέργειες όπως τα θυλακίτιδα, έγκαυμα, πόνος. Τα αποτελέσματα είναι βραχυπρόθεσμα και απαιτούνται πολύ συχνές επαναλήψεις. Ανάλογα με τη μέθοδο και την τρίχα, μπορεί να χρειαστεί δέκα με τριάντα μέρες, ίσως και λιγότερο, για να ξαναβγεί η τρίχα. Με αυτούς τους τρόπους όμως ευνοείται ένα φύτρωμα ισχυρότερο και το χνούδι τότε μετασχηματίζεται σε τρίχες, ενώ θα έμενε χνούδι αν δεν πειραζότανε. Εκριζώνοντας την τρίχα, διεγείρεται ο τριχοφυϊκός αδένας και αναγκάζεται να δουλεύει.

Ηλεκτρική αποτρίχωση

Οι τρίχες που εκριζώνονται με ηλεκτρισμό δεν ξαναφυτρώνουν ποτέ, αλλά μπορεί να φυτρώσουν σε γειτονικές περιοχές. Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να ενεργήσετε σε ένα οργανισμό σταθεροποιημένο ορμονικά και στην αιτία της τριχοφυΐας, εάν είναι γνωστή.

Η ηλεκτρική αποτρίχωση είναι ανώδυνη. Όσον αφορά, όμως, τις συνέπειες της, οι γνώμες των ειδικών διίστανται. Άλλοι μεν υποστηρίζουν ότι η ηλεκτρική αποτρίχωση δεν έχει καμιά δυσάρεστη συνέπεια, άλλοι όμως λόγω των μεγάλων διαστάσεων που κατά τα τελευταία χρόνια προσέλαβε ο καρκίνος και λόγω του ότι δεν εντοπίσθηκαν και δεν αποδείχθηκαν ακόμη οι αιτίες που τον προκαλούν, υποχρεώθηκαν να διατυπώσουν τουλάχιστον σοβαρές υπόνοιες και προς την κατανάλωση της ηλεκτρόλυσης και επομένως συνιστούν την αποφυγή της.

Πάντως, όταν αποφασιστεί, η ηλεκτρική αποτρίχωση, θα πρέπει σχετικώς με τις νεαρές κοπέλες να περιμένουμε να περάσει η μεταβατική εφηβική διαταραχή της υπόφυσης. Όσον αφορά δε την γυναίκα, με την κρίσιμη ηλικία, πρέπει να περιμένουμε τη σταθεροποίηση των » ανδρικών » εκδηλώσεων, η οποία άλλωστε είναι και αρκετά σύντομη.

Η επέμβαση συνίσταται στο να διοχετεύουμε ηλεκτρικό ρεύμα με μια λεπτότατη βελόνα στη ρίζα κάθε τρίχας, που σπάζει τα τοιχώματα, ανάμεσα στα οποία φυτρώνει η τρίχα. Τραβάμε τότε την τρίχα με το τσιμπίδι. Αυτή η διπλή επέμβαση γίνεται αστραπιαίος. Απαιτείται δεξιοτεχνία για να χρησιμοποιηθεί η πρέπουσα ένταση ρεύματος και να αποφευχθεί η εμφάνιση ανεπιθύμητων ιχνών στη θέση κάθε τρίχας.

Ο γιατρός, που την πραγματοποιεί, πρέπει να προσέξει για να αποφύγει κάθε κίνδυνο ερεθισμού:

  • Να κάνει την αποτρίχωση με ένα μόνο κτύπημα και εάν ακόμη η επιφάνεια είναι μικρή. Τα κτυπήματα της βελόνας πρέπει να απέχουν δυο χιλιοστόμετρα τουλάχιστον το ένα από το άλλο.
  • Να ενεργεί γρήγορα. Οι επεμβάσεις πρέπει να γίνονται κάθε πέντε ημέρες.
  • Να τραβά περισσότερες από 150-200 τρίχες κάθε φορά.
  • Για το μέσο χνούδι απαιτούνται καμιά δεκαπενταριά επεμβάσεις.

Αποτρίχωση με λέιζερ

Η αποτρίχωση με λέιζερ είναι ότι πιο σύγχρονο τεχνολογικά και προσφέρει οριστική λύση  στην ανεπιθύμητη τριχοφυΐα. Ο μηχανισμός εκλεκτικής  καταστροφής της τρίχας εξηγείται μέσω επιλεκτικής φωτοθερμόλυσης. Το λέιζερ εκπέμπει ενέργεια που απορροφάται επιλεκτικά από τη μελανίνη, η οποία σε μη μαυρισμένο δέρμα βρίσκεται συγκεντρωμένη γύρω από τον τριχικό θύλακο καταστρέφοντας τον. Πρόκειται για μέθοδο απολύτως ασφαλή, καθώς δεν υπάρχει ακτινοβολία που να επηρεάζει τα εσωτερικά όργανα.

Ενδεικτικά αναφέρουμε πως για την οριστική εξάλειψη της τριχοφυΐας απαιτούνται κατά μέσον όρο 10-12 επισκέψεις με μεσοδιάστημα 40 περίπου ημερών μεταξύ τους. Η απόσταση αυτή από τη μια συνεδρία στην άλλη είναι σημαντική  για τη μεγαλύτερη δυνατή αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Το μήκος της τρίχας πρέπει να μην είναι μεγάλο, περίπου στα 2 χιλιοστά. Απαραίτητα τόσο ο χειριστής του μηχανήματος όσο και ο υφιστάμενος την αποτρίχωση  να φοράνε ειδικά, προστατευτικά γυαλιά για την προστασία των ματιών από το φως που εκλύεται. Ο χειριστής του μηχανήματος πρέπει να είναι γιατρός που να γνωρίζει να χειρίζεται καλά το μηχάνημα και να προσαρμόζει τις ρυθμίσεις ανάλογα με το σημείο του σώματος αλλά και το χρώμα του δέρματος ενώ είναι σημαντικό να αποφεύγει τις βολές πάνω σε ελιές για να μη καούν και ερεθιστούν.

Ιδανικά δέρματα για αποτρίχωση με λέιζερ θεωρούνται τα ανοιχτόχρωμα με σκούρα τρίχα. Η εφαρμογή σε σκούρα, μαυρισμένα δέρματα εγκυμονεί κίνδυνο εγκαύματος. Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσει μπορεί να χρησιμοποιηθεί χαμηλότερη ενέργεια αλλά είναι αναποτελεσματικότερη. Στις διακοπές μας λοιπόν προγραμματίζουμε να κάνουμε λίγες μέρες πριν την αποτρίχωση μας ώστε να περάσει ο ερεθισμός του δέρματος και να χαρούμε ανέμελα τις διακοπές μας απαλλαγμένες από την ενοχλητική τριχοφυΐα. Καλό είναι όμως η επόμενη συνεδρία να γίνει αφού έχει φύγει το μαύρισμα.

Τα αποτελέσματα της θεραπείας αρχίζουν και φαίνονται από τη δεύτερη με τρίτη συνεδρία όπου η τρίχα γίνεται πιο λεπτή και ήρεμη ενώ διακρίνονται και περιοχές με κενά τριχοφυΐας. Μετά την συνεδρία αποφεύγεται για μία βδομάδα περίπου τον ήλιο και αν αυτό δεν είναι εφικτό κάντε χρήση αντηλιακής κρέμας στα γυμνά σημεία.

Ο πόνος μπορεί να είναι ανάλογος με την αποτρίχωση με κερί ίσως και ηπιότερος. Μετά την εφαρμογή υπάρχει ένας ερεθισμός για δύο περίπου μέρες και καλό είναι να γίνεται χρήση καταπραϋντικής κρέμας. Μετά την εφαρμογή σταματάει η ανάπτυξη των τριχών οι ρίζες των οποίων πέφτουν σε 15 μέρες και η περιοχή μένει χωρίς τρίχα. Μετά όμως από 40 μέρες αρχίζει η επανέκφυση των τριχών και τότε πρέπει να επαναληφθεί η θεραπεία.

Αυτός ο τρόπος θεραπείας μπορεί να βρει εφαρμογή σε κάθε μέρος του σώματος και στα δύο φύλα ωστόσο είναι αναποτελεσματική στις φυσικές ξανθιές με  ανοιχτόχρωμη τριχοφυΐα.