Ψωμί με αλεύρι από δίκοκκο σιτάρι ΖΕΑ ή ΖΕΙΑ. Το αλεύρι από δίκοκκο σιτάρι, γνωστό µε την κοινή ονομασία στην ελληνική ως ζειά ή ζέα, είναι από τα αρχαιότερα είδη σιταριού (12.000 π.Χ.) που στην αρχαία Ελλάδα διακινούταν μέσω του λιμανιού Ζέας. Είναι υψηλότερης διατροφικής αξίας από το κοινό σιτάρι, καθώς είναι πλουσιότερο σε μεταλλικά στοιχεία, όπως ο φώσφορος, το κάλιο και το μαγνήσιο, αλλά και βιταμίνες, όπως Β3.
Η νέα διατροφική τάση είναι αδιαμφισβήτητα τα προϊόντα από δίκοκκο σιτάρι. Οι λάτρεις της υγιεινής διατροφής έχουν τη δυνατότητα να παρασκευάσουν κατ’ οίκον λαχταριστά και υγιεινά αρτοπαρασκευάσματα, όπως ψωμί, κέικ, κριτσίνια με ελληνική γεύση.
Υλικά
1000 γρ. αλεύρι
10 γρ. ξηρή μαγιά
αλάτι
630 ml νερό
20 ml ξίδι βαλσάμικο
Ψωμί με αλεύρι από δίκοκκο σιτάρι ΖΕΑ ή ΖΕΙΑ
Εκτέλεση συνταγής
Θα χρειαστούμε ένα μεγάλο μπολ και 2 ορθογώνιες φόρμες κέικ
Στο μεγάλο μπολ ρίχνουμε το αλεύρι Ζην μαζί με τη μαγιά και το αλάτι προσέχοντας να μην έρθει σε επαφή το αλάτι με την μαγιά. Προσθέτουμε σιγά-σιγά το νερό και το ξύδι και ζυμώνουμε για 6 λεπτά στο χέρι.
Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί για 10 λεπτά και ζυμώνουμε για άλλα 4 λεπτά στο χέρι. Προσέχουμε η ζύμη να μην κολλάει στα τοιχώματα του μπολ προσθέτοντας ελάχιστο αλεύρι.
Κόβουμε το ζυμάρι σε δύο κομμάτια και πλάθουμε ελαφρά σε μορφή φραντζόλας.
Αλείφουμε με λάδι δύο μακρόστενες φόρμες του κέικ και βάζουμε τα κομμάτια της ζύμης, και τα τοποθετούμε σε κάποιο ζεστό μέρος για περίπου 1 ώρα ή μέχρι η ζύμη να φουσκώσει καλά.
Ψήνουμε στους 190°C για περίπου 45 λεπτά.
Αφήνουμε τα ψωμιά να κρυώσουν για 10 λεπτά, ξεφορμάρουμε και τα τοποθετούμε σε μια σχάρα μέχρι να κρυώσουν τελείως.
Τι είναι το δίκοκκο σιτάρι;
Το δίκοκκο σιτάρι είναι ένα είδος σιτηρού (δηµητριακού), όπως άλλα είδη σιτηρών (π.χ. µαλακό σιτάρι, σκληρό σιτάρι, κριθάρι, βρώµη, κ.ά) και όχι ποικιλία του κυρίως καλλιεργούµενου είδους µαλακού σιταριού ή οποιουδήποτε άλλου είδους σιτηρού. Το επιστηµονικό του όνοµα είναι Triticum dicoccum. Πρέπει να επισηµάνουµε ότι κάθε είδος οποιουδήποτε οργανισµού χαρακτηρίζεται από συγκεκριµένο αριθµό χρωµατοσωµάτων που υπάρχουν στον πυρήνα των κυττάρων του.
Τα είδη του σιταριού (αυτοφυή και καλλιεργούµενα) υπάγονται στο γένος Triticum. Απ’ αυτά: Σε ορισµένα είδη, τα περιβλήµατα (λέπυρα) είναι στενά προσκολληµένα στον σπόρο και δεν αποµακρύνονται µε το θεριζοαλωνισµό. Ο σπόρος λοιπόν, παραµένει «ντυµένος» και τα είδη αυτά του σιταριού ονοµάζονται «ντυµένα». Σε άλλα είδη, αποµακρύνονται τα περιβλήµατα µε τον αλωνισµό και οι σπόροι παραµένουν «γυµνοί». Κατ’ επέκταση τα είδη αυτά σιταριού ονοµάζονται «γυµνά».
