Αδυναμία των παιδιών στην ανάγνωση και ορθογραφία. Στις πρώτες σχολικές τάξεις παρουσιάζεται σε μερικά παιδιά αδυναμία στην ανάγνωση, που είναι συνήθως συνδεδεμένη με μειωμένη ικανότητα στην ορθογραφία, ενώ κατά τα άλλα η πνευματική ανάπτυξη του παιδιού είναι κανονική ή τουλάχιστον όχι εμφανώς ελαττωματική.

Αδυναμία των παιδιών στην ανάγνωση και ορθογραφία

Τα  παιδιά ενδέχεται  να  είναι  περισσότερο  από  το  σύνηθες  ευάλωτα  σε ψυχοσυναισθηματικά   και   συμπεριφορικά   προβλήματα   (Maughan,   1994)   όπως:

Στην ανάγνωση και τη γραφή

  • Προκαταβολικό  άγχος  για  τη  μάθηση  που  ελέγχεται  με  γραφή  και  ανάγνωση.
  • Τάση αποφυγής  γραψίματος. 
  • Συχνή  διάσπαση  προσοχής. 
  • Δυσκολία  στον  προσανατολισμό χώρου  και  στην περιγραφή  χρονικών ορίων. 
  • Συγκεχυμένη  εικόνα  αυτοαντίληψης,  τάση χαμηλής   αυτοεκτίμησης   ιδιαίτερα στο σχολικό χώρο.
  • Κατάθλιψη.
  • Αρνητικές συμπεριφορές όπως επιθετικότητα και   αντικοινωνικότητα.
  • Συχνά   διαστήματα ονειροπόλησης. 
  • Περίοδος  συναισθηματικής   μόνωσης. 
  • Τάση  συναναστροφής   με μικρότερους.
  • Έντονη  ενασχόληση  με  χειρωνακτικές  προσωπικές  κατασκευές.
  • Έκφραση μέσω  χειρονομιών   (δραστηριοποίηση   μη   λεκτικού).
  • Αυξημένη   κρίση   κατά  τις περιγραφές  ή  αφηγήσεις. 
  • Ευερεθιστία,  παθητική  στάση,  έλλειψη  ενδιαφερόντων
  • (Κουράκης,  1997,  σσ.  2 0 -2 1).

Διαφορετικές επαγγελματικές ομάδες θεωρούν και  εξετάζουν το φαινόμενο των μαθησιακών δυσκολιών από διαφορετικές σκοπιές.

Οι διαφορές αυτές αντανακλούν τους εννοιολογικούς περιορισμούς  των  διαφόρων  επαγγελματιών,  οι  οποίοι  με  τη  σειρά  τους  οδηγούν  σε διαφορετικές  ερμηνείες.

Που οφείλεται:

Η ανωμαλία αυτή οφείλεται σε ελαττωματικό  συντονισμό των εσωτερικών λειτουργιών, που συνεργάζονται για την ομιλία, την ανάγνωση και την ορθογραφία ( ελαττωματικός διαφορισμός των μυϊκών αισθήσεων της άρθρωσης).

Αντιμετώπιση:

Η αδυναμία αυτή στην ανάγνωση και στην ορθογραφία μπορεί να εξουδετερωθεί με  ασκήσεις από έναν ειδικό, δάσκαλο ή ψυχολόγο.

Κατά τα άλλα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα σε ανωμαλίες τέτοιας φύσης, που οφείλονται σε μειωμένη πνευματική ικανότητα, και στην πραγματική αδυναμία μόνον στην ανάγνωση και στην ορθογραφία.