Αγάπη. Όλα για αυτήν γίνονται. Έχουν γραφτεί τραγούδια, ποιήματα, ιστορίες, κινηματογραφικές ταινίες. Χωρίς αυτή, η ζωή μας θα ήταν χωρίς ουσία, νόημα ύπαρξης.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν ή δεν την έχουν νοιώσει στην ζωή τους, δεν είναι χαρούμενοι, τους φέρνει κατάθλιψη και νευρικότητα.
Πάντα ένα χάδι, μια ζεστή αγκαλιά, ένας καλός λόγος από τον/την σύντροφό σου ή από την οικογένειά σου, σου δίνει δύναμη , χαρά και αυτοπεποίθηση.
Η ψυχή σου ηρεμεί, γαληνεύει, αισθάνεται όμορφα. Όλα γύρω μας τα βλέπουμε πιο όμορφα. Αυτός που μας αγαπά μπορεί να είναι το στήριγμά μας. Μας αγαπά για αυτό που είμαστε. Όχι για αυτά που θα μπορούσαμε να γίνουμε με τα ελαττώματα αλλά και τα προτερήματά μας. Δεν προδίδει και δεν εξαπατά τον/την σύντροφό του είναι ειλικρινείς.
Ξέρει να αφουγκράζεται τον σύντροφό του και να τον καταλαβαίνει, στηρίζοντας τον. Προσπαθεί να μας κάνει να γελάμε, να χαιρόμαστε και νοιώθουμε ασφάλεια και σιγουριά μαζί του. Όλα αυτά που μας προσφέρει, το συναίσθημα της αγάπης, ενδυναμώνει την προσωπική μας ευτυχία.
Ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται και εκφράζει την αγάπη του διαφορετικά, κάποιοι την μπερδεύουν τον ενθουσιασμό. Η αγάπη εκφράζεται από μια ποικιλία συναισθημάτων και συμπεριφορών.
Αλήθεια τι είναι η αγάπη; Ο ορισμός της είναι δύσκολος σαν έννοια.
Θα συμφωνήσω με τον Νίκο Καζαντζάκη που ερμηνεύει με τον δικό του λόγο:
Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη…
Στην συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει.
Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει και αυτός που δέχεται.
Μα στην αγάπη είναι ένας…
Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν…
Το εγώ και εσύ αφανίζονται…
Αγαπώ θα πει χάνομαι.
Δώρα Ψωμιάδου
Αντιπρόεδρος Δ΄ Κοινότητας Δήμου Θεσσαλονίκης
Ακολούθα την σελίδα του aboutwoman στο facebook
