Εξωσυζυγική σχέση ζώντας με τις ενοχές μου ! Αποστολέας: Ολυμπία από Θεσσαλονίκη. Αγαπητό μου aboutwoman.gr
Ο Γιάννης ήταν ο πρώτος έρωτας της ζωή μου. Τα φτιάξαμε στην τρίτη λυκείου και η σχέση μας ολοκληρώθηκε ένα χρόνο μετά. Περάσαμε και στην ίδια σχολή και ήμασταν συνέχεια μαζί. Θυμάμαι που μας φώναζαν αυτοκολλητάκια!
Ο γάμος ήταν κάτι σαν αυτονόητο και φυσική συνέπεια της ολοκλήρωσης του έρωτα μας. Ήταν αυτό που πάντα ήθελα και ονειρευόμουν. Ήμουνα σίγουρη ότι θα ήμασταν πάντα μαζί και αγαπημένοι. Ποτέ δεν φανταζόμουν τα γκρίζα σύννεφα που θα σκέπαζαν τη σχέση μας και πόσο μάλλον ότι μέρος αυτών θα ήμουν και εγώ.
Το όνειρο άρχισε να κλονίζεται με την εγκυμοσύνη μου. Στην αρχή όλοι χάρηκαν και φυσικά και εμείς, αλλά στη συνέχεια δεν ξέρω πως αλλά άρχισε η αποξένωση και τα πρώτα προβλήματα. Ομολογώ ότι η εγκυμοσύνη με άλλαξε κάπως χωρίς όμως να μπορώ να το ελέγξω. Έγινα περισσότερο νευρική, ευερέθιστη, ανασφαλής. Τόσα χρόνια μαζί με τον Γιάννη ούτε που μου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να με έχει απατήσει και οι φίλες μας, ιδιαίτερα στα φοιτητικά μας χρόνια, ήταν πάρα πολλές. Δεν ζήλεψα ποτέ!
Τώρα όμως είχα γίνει σα γιουβαρλάκι, απρόθυμη για σεξ και εκνευριστική. Ο Γιάννης άρχισε σιγά σιγά να απομακρύνεται από κοντά μου. Δεν αναγνώριζα πλέον τον άνθρωπο που ήταν δίπλα μου, ούτε να ψυχολογήσω τις συμπεριφορές του. Αναρωτιόμουν αν μπορεί ένας άνθρωπος να αλλάξει τόσο πολύ και τόσο ξαφνικά. Προσπάθησα να το συζητήσω μαζί του αλλά η απάντηση που έπαιρνα πάντα ήταν να ηρεμήσω και πως οι ανησυχίες μου οφείλονται στις ορμόνες της εγκυμοσύνης. Ήμουν σίγουρη πως έβγαινε με γυναίκα χωρίς να ξέρω λεπτομέρειες. Πως ήμουν τόσο σίγουρη; Με έναν άνθρωπο που έχεις ζήσει τόσα χρόνια μαζί και ουσιαστικά μεγάλωσες και ωρίμασες παρέα του, πιστεύω πως είναι πάρα πολύ εύκολο. Έβγαινε συχνά σε εξόδους χωρίς να ενημερώνει που πάει και με ποιους … ενώ οι παρέες μας ήταν όλες κοινές. Ξαφνικά απέκτησε φίλους που δεν ήξερα αλλά ούτε ήθελε να τους προσκαλέσει στο σπίτι για να τους γνωρίσω και εγώ, ούτε με έπαιρνε μαζί του για βόλτα. Τα λόγια του μασημένα γεμάτα δικαιολογίες και το ύφος του ενοχικό. Για να αποφεύγει μάλιστα την » ανάκριση» μου, όπως συνήθιζε να λέει, ξεκίνησε να το παίζει θυμωμένος, νευριασμένος, να μη μου μιλάει και να φεύγει βροντώντας την πόρτα χωρίς εξηγήσεις. Κάπως έτσι έπαψα και εγώ να ρωτάω, κλείστηκα στον εαυτό μου και ήμουν βέβαιη για τις διαπιστώσεις μου.
Από το καβούκι μου με ξεκόλλησε η φίλη μου η Έλενα. Της έκανε εντύπωση που χαθήκαμε και ξεκίνησε να με παίρνει συνεχώς τηλέφωνο. Βγαίναμε παρέα και άρχισα να περνάω καλά, να ξεχνιέμαι. Ο Γιάννης δεν έδειχνε κανένα ενδιαφέρον , ούτε ήθελε να με συνοδεύει. Οι ζωές μας είχαν γίνει ξεχωριστές και όσα ζήσαμε μαζί μια απλή ανάμνηση που έμοιαζε μάλιστα και μακρινή.
Σε μια έξοδο με τη φίλη μου την Έλενα γνώρισα τον Απόστολο. Ήταν ευχάριστος, καλλιεργημένος και εξωστρεφής. Μου έκανε εντύπωση το πόσο γέλασα μαζί του ενώ ήταν η πρώτη φορά που μιλούσαμε και δεν γνωρίζαμε τίποτα ο ένας για τον άλλο. Το βράδυ, μόνη στο σπίτι, συνειδητοποίησα ότι τον σκεπτόμουν. Δε μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι θα μπορούσα να νιώθω ερωτικά σκιρτήματα για έναν άνθρωπο επειδή με κάνει να γελάω. Για εκείνη τη βδομάδα τον σκεφτόμουν και ονειροπολούσα. Έπιανα τον εαυτό μου να χαμογελάει στη σκέψη του. Η όλη κατάσταση άρχισε να με τρομάζει και να χάνομαι στις σκέψεις μου. Ήταν ποτέ δυνατό να ερωτευτώ έναν άλλο άντρα από αυτόν που παντρεύτηκα; Μπορούσα να είχα αλλάξει τόσο πολύ;
Το ενδιαφέρον όμως δεν ήταν μονόπλευρο. Ο Απόστολος ενημερωνόταν από την Ελένη για το πότε θα βγούμε παρέα και ξαφνικά εμφανιζόταν και αυτός. Μια μέρα, μιλώντας για μαγειρική, μας κάλεσε σπίτι του για να δοκιμάσουμε από κοντά τα όσα μας περιέγραφε. Φυσικά και πήγα, ξέροντας ότι θα περάσω τέλεια, αλλά η ώρα περνούσε και η φίλη μου δεν εμφανιζόταν. Ανησύχησα και σε κείνο το σημείο μου αποκάλυψε πως η Έλενα δεν υπήρχε περίπτωση να έρθει. Το δείπνο ήταν εξαιρετικά αφιερωμένο σε μένα. Δεν ήθελε να θυμώσω αλλά να του δώσω μια ευκαιρία να μου μιλήσει για το πώς νιώθει για μένα. Αρχικά θύμωσα λίγο, αλλά ένιωσα και αρκετά κολακευμένη με το ενδιαφέρον του. Αυτός ο άνθρωπος με το λίγο που με ήξερε νομίζω πως μπορούσε να με διαχειριστεί απόλυτα. Δεν ήμουν σίγουρη αν το ενδιαφέρον του ήταν ουσιαστικό ή επιπόλαιο… όμως τη θα μπορούσα να περιμένω από κάποιον παντρεμένη γυναίκα; Παντρεμένη, αλλά μόνη!
Τελικά εκείνη τη νύχτα κάναμε σεξ. Το κρασί είχε κάμψει και τις τελευταίες αναστολές μου. Μέχρι σήμερα δεν ξέρω αν πρέπει να μετανιώσω για εκείνη τη νύχτα. Ήταν μία και μοναδική. Η τραγική ειρωνεία είναι πως το ίδιο βράδυ γυρίζοντας σπίτι βρήκα τον άντρα μου να με περιμένει έχοντας ετοιμάσει, έτσι ξαφνικά, μια ρομαντική ατμόσφαιρα. Μου είπε πως σκέφτηκε σοβαρά και ήθελε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση μας. Δεν παραδέχτηκε ποτέ πως είχε εξωσυζυγική σχέση αλλά ούτε εγώ του αποκάλυψα το «μικρό» μου ατόπημα. Κάναμε έρωτα μετά από έναν μήνα ολοκληρωτικής απραξίας. Μάλιστα είχε έτοιμα δύο εισιτήρια για το αγαπημένο μου νησί. Είχε κανονίσει εδώ και δυο μέρες διακοπές οι δυο μας για μια εβδομάδα. Να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα μας και να ξαναβρούμε τον έρωτα που νιώθαμε κάποτε ο ένας για τον άλλο.
Ποτέ δεν μπόρεσα να βγάλω από το μυαλό μου και να σκέφτομαι πως θα είχαν εξελιχτεί τα γεγονότα αν μου μιλούσε μια μέρα πριν!
