Η ερωμένη του άντρα μου . Από κυρά και αφέντρα, υπηρέτρια της ερωμένης του άντρα μου
αποστολέας: Μαρίνα
Η ζωή μου καταστράφηκε! Γύρισαν τα πάνω κάτω. Από κυρία στα σαλόνια, κατάντησα μια ξεπεσμένη πρώην νοικοκυρά και πρώην αφέντρα στο σπίτι μου!
Παντρεύτηκα στα είκοσι. Τότε σπούδαζα στη Νομική. Γνώρισα τον Αντώνη, παράτησα τις σπουδές μου κι από τότε είμαστε μαζί. Έζησα μια ωραία ζωή χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Ο Αντώνης ήταν δουλευταράς και φρόντιζε να μη λείπει τίποτα από μένα και από τα παιδιά. Εγώ πάλι ήμουν αφοσιωμένη στα του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών μας. Ζούσαμε όμορφα με τα ταξίδια μας, τις εκδρομές, τις παρέες μας. Μεγαλώσαμε και δυο παιδιά σωστά διαμάντια!
Τα χρόνια πέρασαν, στο σύνολο τους τριανταπέντε και ο Αντώνης βγήκε στη σύνταξη.Διέκρινα μια μικρή κατάθλιψη και μου φάνηκε λογικό. Ένας άντρας έχοντας συνηθίσει τη μέρα του πάντα γεμάτη, να περνά ξαφνικά στην πλήρη απραξία.Ήρθε η ώρα σκέφτηκα, τώρα που δεν έχουμε άλλες υποχρεώσεις, να κάνουμε ότι μα ότι μας ευχαριστεί.
Βρήκα μια κοπέλα να με βοηθάει στη φροντίδα του σπιτιού κα ινα περιποιέται τον σκύλο μας τον Μαξ όταν εμείς θα λείπουμε. Ήταν μια γλυκιά,όμορφη κοπέλα, σχεδόν συνεσταλμένη. Ήρθε για σπουδές στην Αθήνα και έδειχνε ότι έψαχνε με τίμιο τρόπο να κερδίσει χρήματα. Τη συμπάθησα αμέσως. Μου θύμιζε τον εαυτό μου στα νιάτα μου. Δε μετανιώνω που αφοσιώθηκα στην οικογένεια μου, αλλά τις σπουδές μου έπρεπε να τις ολοκληρώσω.
Λοιπόν σκέφτηκα να βοηθήσω αυτήν την νεαρή κοπέλα να εκπληρώσει τους στόχους της. Φαινόταν απελπισμένη στο θέμα της δουλειάς. Της εξηγούσα τι ήθελα από αυτήν και με διέκοπτε συνέχεια λέγοντας με » θα κάνω τα πάντα. Ότι μου πείτε. Μην ανησυχείτε». Μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε πέντε αδέρφια και πως οι γονείς της αδυνατούσαν να τις στείλουν χρήματα.
Η ερωμένη του άντρα μου
Αυτή έμενε προσωρινά σε ξενοδοχείο και έπρεπε να βρει γρήγορα λεφτά για να πληρώσει και να μην την πετάξουν στο δρόμο. Δε το σκέφτηκα καθόλου. Της έδωσα μια προκαταβολή για να εξοφλήσει το ξενοδοχείο της και την κάλεσα να μείνει μαζί μας.
Τόσα δωμάτια άδεια και η οικιακή μας βοηθός να κινδυνεύει να βρεθεί στο παγκάκι… αμαρτία από το θεό! Μόνο που ο θεός εκείνη τη μέρα με είχε εγκαταλείψει!
Ο Αντώνης, όταν έμαθε σχετικά με την απόφαση μου, παραξενεύτηκε σχεδόν άρχισε να μου γκρινιάζει. Ένας ξένος άνθρωπος να τριγυρνάει μέσα στα πόδια μας εικοσιτέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο…
Ένιωθε να ξεβολεύετε από την παρουσία της σα να είχαμε στο σπίτι καθημερινά καλεσμένους και έπρεπε να είναι τυπικός και στη «τρίχα».
Του εξήγησα ότι η κοπέλα έχει τις δικές υποχρεώσεις με τη σχολή της, το διάβασμα της, τους φίλους της. Δε θα είναι συνέχεια μέσα στα πόδια μας.
Επιπλέον όταν εμείς θα λείπουμε θα έχουμε κάποιον να φροντίζει το σπίτι και τον Μαξ. Μπορεί τον σκύλο μας να τον αγαπάμε πολύ, αλλά δεν είναι εύκολο να παίρνεις μαζί σου στα ταξίδια έναν Γερμανό ποιμενικό λυκόσκυλο!
Άρχισε να μαλακώνει κι όταν τη γνώρισε, εκείνη άρχισε να του φιλά τα χέρια γεμάτη ευγνωμοσύνη. Νομίζω ότι συγκινήθηκε κιόλας αλλά προσπάθησε να το κρύψει.
Εκείνη τη μέρα γιορτάσαμε στο σπίτι την άφιξη της νέας μας συγκατοίκου. Προσωπικά ένιωθα ότι απέκτησα μια κόρη, με φιλότιμο όμως και με διάθεση να με βοηθάει και στο σπίτι χωρίς να γκρινιάζει. Η ακατονόμαστη, δε θέλω ούτε το όνομα της να βγαίνει από τα χείλη μου, είχε γίνει πλέον ισότιμο μέλος της οικογένειας μου.
Η ερωμένη του άντρα μου
Η φίλη μου η Αλεξάνδρα προσπάθησε να με αφυπνίσει, αλλά εγώ σαν ανώτερος άνθρωπος, τρομάρα μου, αρνιόμουν να κάνω την όποια αρνητική σκέψη.
» Βάζεις τον πειρασμό μέσα στο σπίτι σου, τουλάχιστον να προσέχεις, να έχεις τα μάτια σου ανοιχτά» μου το έλεγε και μου το ξανά έλεγε σα να ήθελε να μου το φυτέψει μέσα στο κεφάλι μου.
Τα πράγματα τον πρώτο καιρό κυλούσαν ομαλά, μπορώ να πω τέλεια. Είχα τη βοήθεια που χρειαζόμουν για το σπίτι χωρίς καν να της το ζητήσω. Είχα ένα παρεάκι να πίνουμε το καφεδάκι μας και να συζητάμε.
Μου άρεσε πολύ να ακούω για τη σχολή της, τα μαθήματα της, τις γκάφες των συμφοιτητών της και τις παραξενιές των καθηγητών. Πολλές φορές καταλήγαμε σε γέλια σα να ήμασταν ολόκληρη γυναικοπαρέα σε σχολικό διάλειμμα. Αρκετές φορές ζητούσε και τη γνώμη μου για το πώς να χειριστεί κάποιες καταστάσεις, καινούριες φιλίες, ακόμα και το φλερτ από τους νεαρούς συμφοιτητές της.
Τίποτα δε προμήνυε το τι θα ακολουθούσε!
Μια μέρα, κατέβηκε από το δωμάτιο της στο σαλόνι, κάνοντας διάλειμμα από μια εργασία που πολύ την είχε παιδέψει. Τότε ο Αντώνης άρχισε να της μιλά και να τις δίνει ιδέες.
Η ακατονόμαστη χάρηκε πολύ και αφού ξεμπέρδεψε γρήγορα από την εργασία της, μας ετοίμασε γλυκό τιραμισού, που είναι το αγαπημένο του Αντώνη,για να τον ευχαριστήσει.
Κάπως έτσι ξεκίνησε περιστασιακά να τη βοηθάει με τα μαθήματα της. Τον θαύμαζα που ακόμα και σε αυτήν την ηλικία είχε ένα μυαλό ξυράφι. Εύστροφος, έξυπνος, να μπορεί να κατευθύνει και να συμβουλεύει νεότερους του.
Μόνο μια μέρα με πείραξε, όταν φιλικό μας ζευγάρι γιόρταζε την επέτειο του γάμου του, και ενώ εγώ ήμουν έτοιμη εδώ και μία ώρα, εκείνος καθυστερούσε γιατί η ακατονόμαστη ήθελε βοήθεια στο διάβασμα.
Η ερωμένη του άντρα μου
Έπρεπε λέει η εργασία της να παραδοθεί οπωσδήποτε την επόμενη μέρα και από το βαθμό που θα έπαιρνε θα κρινόταν αν θα περνούσε ή όχι το μάθημα. Δεν είχα καταλάβει ότι ο Αντώνης έχει πάρει το ρόλο του προβιβαστή τόσο πατριωτικά.
Τι δηλαδή, την επόμενη φορά υπάρχει περίπτωση να μη πάμε εκδρομή γιατί η ακατονόμαστη έχει εξεταστική και δεν θα μπορούσαμε να την αφήσουμε μόνη; Μήπως τελικά έβαλα μπελά στο κεφάλι μου; Ήταν η πρώτη φορά που άρχισα να αναρωτιέμαι!
Τελικά η κοπελιά είχε τη φαεινή ιδέα να πάω πρώτη στους φίλους μας, δικαιολογώντας την καθυστέρηση του Αντώνη που θα ερχόταν μετά.
Μου έταξε μάλιστα πως θα με αποζημίωνε γι’ αυτή μου την υποχώρηση, χωρίς βέβαια εκείνη τη στιγμή να μπορώ να φανταστώ το πώς το εννοούσε. Το χαζό μου το μυαλό πήγε στην πανακότα, που είναι το δικό μου αγαπημένο γλυκό.
Έφυγα λοιπόν γιατί από τη μια βαρέθηκα να κάθομαι να περιμένω κι από την άλλη προτιμούσα να διασκεδάζω με τους φίλους μας, καλύπτοντας ταυτόχρονα και την απουσία του Αντώνη.
Σε αυτό το σημείο ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα λιγάκι. Ο πραγματικός λόγος της απουσίας του μου φαινόταν χαζός. Προτίμησα να πω πως αρρώστησε ο Μαξ και τον πήγε στον κτηνίατρο, πιο λογικό μου φαινόταν.
Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι οι ρόλοι μέσα στο σπίτι είχαν χαθεί. Φυσικά αναγνωρίζω ότι τη μεγαλύτερη ευθύνη την είχα εγώ. Ήμουν αποφασισμένη να το συζητήσω και με τον Αντώνη, αλλά κάποια άλλη στιγμή!
Η ερωμένη του άντρα μου
Δεν μπορώ να εξηγήσω πως αλλά από εκείνο το βράδυ η παρουσία της μέσα στο σπίτι άρχισε να με ενοχλεί, χωρίς όμως να μπορώ να την κατηγορήσω για κάτι συγκεκριμένο.
Μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον γιατί ξέχασε την πόρτα της τουαλέτας ξεκλείδωτη την ώρα που έκανε ντους;
Αν όμως αντί για μένα την πόρτα της τουαλέτας άνοιγε ο Αντώνης; Συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν εγώ αυτή που είχε αλλάξει αλλά η ακατονόμαστη.
Η συμπεριφορά της έπαψε να είναι τυπική όπως στην αρχή. Αλλά και το πάντα πρόθυμο κορίτσι να βοηθήσει στις δουλειές του σπιτιού πριν ακόμα της το ζητήσεις χάθηκε κι αυτό.
Της ζήτησα μια μέρα να με βοηθήσει με την αλλαγή των ρούχων στην ντουλάπα κι όχι μόνον αρνήθηκε, λόγω πολύ διαβάσματος, αλλά και εξαιτίας κάποιου πόνου στην σπονδυλική της στήλη ο γιατρός της, όπως μου είπε, απαγόρευσε να σηκώνει βάρη και να κουράζεται.
Δηλαδή εν ολίγοις δε θα συμμετείχε πλέον σε καμιά δουλειά μέσα στο σπίτι.Άρχισε να με αποφεύγει και στο σαλόνι κατέβαινε μόνον όταν ήταν και ο Αντώνης.
Τέρμα τα καφεδάκια και οι κουβεντούλες μας, τέρμα τα χάχανα και ο χαβαλές. Επιπλέον πρόσεξα ότι είχε αλλάξει και η εμφάνιση της.
Ντυνόταν με μάρκες ακριβές και άρχισε να φοράει κοσμήματα. Το σχολίασα στον Αντώνη αλλά εκείνος υπέθεσε πως όπως εγώ της έδινα όμορφα και καλής ποιότητας ρούχα από την κόρη μας, έτσι μπορεί να έκαναν και κάποιες άλλες οικογένειες.
Μου ζήτησε να μη της πω τίποτα για να μην τη φέρω σε δύσκολη θέση. Όσο για τα κοσμήματα μπορεί να ήταν δωράκια από κάποια σχέση της και καλά θα κάνουμε να μην ανακατευόμαστε στα προσωπικά της και να γινόμαστε αδιάκριτοι. Πάντα υπήρχε μια απάντησε σε όλα, μια λογική εξήγηση!
Η ερωμένη του άντρα μου
Ώσπου μια μέρα, σε βόλτα μου στο Κολονάκι, το βλέμμα μου πέφτει πάνω σε μια βιτρίνα.Ήταν το φόρεμα της ακατονόμαστης συνδυασμένο ακριβώς με την ίδια τσάντα και τα ίδια παπούτσια.
Ποια μπορεί να είναι αυτή που να δίνει δύο μισθούς για μια τέτοια αγορά και στη συνέχεια να τα χαρίζει σε φίλη;
Αλλά και πόσο πλούσιος μπορεί να ήταν ο φίλος της για να της κάνει δώρο ακριβά κοσμήματα;
Οι σκέψεις βασάνιζαν το μυαλό μου. Από την αφηρημάδα μου εκείνη τη μέρα κόντεψε να με πατήσει κι ένα αυτοκίνητο. Ήμουν πλέον αποφασισμένη να την ξεφορτωθώ αλλά φοβόμουν . Ένιωθα ότι έπρεπε να γίνει με έξυπνο και κόσμιο τρόπο.
Φρόντισα να σιγουρευτώ ότι ήταν εφικτή η διαμονή της στην φοιτητική εστία. Προερχόταν από άπορη οικογένεια, με πολύ χαμηλό εισόδημα και εκτός Αθηνών. Αν πάλι κάτι στράβωνε στην αίτηση της μπορούσα να της συστήσω να συγκατοικήσει με δύο παιδιά της ηλικίας της και με πολύ χαμηλή συμμετοχή.
Εννοείτε ότι της βρήκα και απογευματινή δουλειά σε δικηγορικό γραφείο και ήμουν πρόθυμη να τη στηρίξω οικονομικά τον πρώτο καιρό μέχρι να μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Αρκεί να την ξεφορτωνόμουν πάνω από το κεφάλι μου και μέσα από το σπίτι μου.
Αφού ετοίμασα όλα αυτά ήρθε και η πολυπόθητη μέρα να τους ανακοινώσω τα ευχάριστα. Τους φώναξα και τους δύο στο σαλόνι κι όταν τους φανέρωσα την έκπληξη που είχα ετοιμάσει αντί ευχαριστίες και αγκαλιές εισέπραξα υστερίες και φωνές.
Η ακατονόμαστη κλαίγοντας φώναζε, τι κακό μας έχει κάνει και θέλουμε να την πετάξουμε… ο Αντώνης να με ρωτάει τη έπαθα έτσι ξαφνικά … και εγώ να μένω κάγκελο. Μάλιστα ο Αντωνάκης μου έδωσε και τελεσίγραφο πως δε θα επέτρεπε να γίνει αυτή η αδικία.
Και μέσα στην κουβέντα, γιατί πολλά ειπώθηκαν εκείνη τη μέρα, μου δήλωσε ότι άμα έφευγε εκείνη, θα έφευγε κι αυτός!
Η ερωμένη του άντρα μου
Γιατί ρε παιδιά; Η κοπέλα σπουδάζει νομικά και εγώ της εξασφάλισα απασχόληση σε δικηγορικό γραφείο. Άλλοι παρακαλούν και δε βρίσκουν ούτε για την πρακτική τους.
Αμ το άλλο; Προτιμά να ζει με ένα ηλικιωμένο ζευγάρι παρά με άτομα της ηλικίας της, που μπορεί να έχουν κοινά ενδιαφέροντα και να κάνουν και παρέα;
Και εσύ Αντωνάκη τι έπαθες ξαφνικά; Εσύ δεν ήσουν αυτός που δεν ήθελες ξένους να κυκλοφορούν μέσα στο σπίτι σου;
Δε βλέπεις επιπλέον και ότι αντί να με βοηθάει με το σπίτι κατάντησα εγώ να είμαι αυτή που την υπηρετώ και τα κάνω όλα μόνη μου; Μέχρι και τα κιλοτάκια της πλένω και απλώνω!
Ούτε λίγο ούτε πολύ έγινα η κακιά της παρέας και ο Αντωνάκης έτρεξε ξοπίσω της για να την παρηγορήσει. Έμειναν αρκετή ώρα στο δωμάτιο της και αποφάσισα να πάω και εγώ τώρα που θα είχαν ηρεμήσει τα πράγματα. Έστυψα πορτοκαλάδες για όλους και πήγα.
Ήταν στην τύχη μου και την κακιά μου μοίρα να το ζήσω και αυτό! Τι αντίκρισαν τα μάτια μου! Ο άντρας, μου καθισμένος στην καρέκλα του γραφείου, με κατεβασμένο το παντελόνι, κι όχι μόνον, και η ακατονόμαστη από κάτω, όχι ασφαλώς να ψάχνει για την πεσμένη γομολάστιχα.
Η γη γυρίζει, όχι γύρω από τον εαυτό της, αλλά γύρω από το κεφάλι μου. Ο κόσμος μου γκρεμιζόταν, τα πάντα, ότι πίστευα, ότι ήξερα, κατέρρεαν, έσβηναν και χάνονταν για πάντα.
Τα γιατί αμέτρητα. Το ξερό μου το κεφάλι προσπάθησα να το σπάσω με χτυπήματα στον τοίχο μέχρι που μάτωσα.
Γιατί να το ζω όλο αυτό; Γιατί θεέ μου δε μου έστειλες λίγη φώτιση όταν έβαζα την οχιά μέσα στο σπίτι μου; Γιατί με εγκατέλειψες;
Η ερωμένη του άντρα μου
Για αρκετό καιρό πέρασα βαθιά κατάθλιψη. Εγκατέλειψα τον εαυτό μου, χάθηκα από τους φίλους μου και κλείστηκα σπίτι. Ίσως να έπρεπε να περάσω αυτήν τη φάση, να μαζέψω τα κομμάτια μου και να ανασυγκροτηθώ.
Τώρα ήρθε η ώρα μου! Όχι δε θα έφευγα έτσι απλά. Δε θα έχανα τη μάχη αμαχητί. Δε θα χάριζα τίποτα από όσα με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα! Δε θα άφηνα ένα τσουλί να μου κλέψει τη ζωή μου.
Από κυρία στα σαλόνια να υπηρετώ μέσα στο ίδιο μου το σπίτι την οικιακή μου βοηθό. Ούτε και στα παιδιά μου είπα λέξη. Είδα την αντίδραση του άντρα μου απέναντι μου, όταν προσπάθησα να απομακρύνω την ακατονόμαστη από το σπίτι, και δεν ήθελα με τίποτα να χαλάσουν οι σχέσεις των παιδιών μου με τον πατέρα τους.
Αποφάσισα να ετοιμάσω ένα πάρτι για την επάνοδο μου στη ζωή. Κάλεσα όλους τους αγαπημένους μας φίλους ντύθηκα, στολίστηκα, έφτιαξα και το μαλλί και τελικά πέρασα υπέροχα.
Μετά από πολύ καιρό ένιωθα καλά με τον εαυτό μου και περνούσα ευχάριστα. Η αξιοπρέπεια μου κακά τα ψέματα ήταν τσαλαπατημένη και μόνο που συνέχιζε η ακατονόμαστη να μένει μαζί μας.
Επέλεξα να την αγνοώ σα να μην υπάρχει ενώ η σχέση με τον άντρα μου περιορίστηκε σε μια τυπική συμβίωση. Του έδειξα ότι δεν είμαι η γυναικούλα που ήταν κρεμασμένη από πάνω του για το κάθε τι. Δεν τον είχα ανάγκη.
Έβγαινα πιο συχνά με τις φίλες μου, ασχολιόμουν με τον Μαξ, γράφτηκα και στο γυμναστήριο. Όπου βρεθώ κι όπου σταθώ κάνω νέους φίλους, ακόμα και στη λαϊκή.
Νομίζω πως ο Αντωνάκης, νιώθει ότι χάνει τον έλεγχο και δε του αρέσει καθόλου! Μέχρι και κομπλιμέντα άρχισε να μου κάνει, για το πόσο φρέσκια και ανανεωμένη δείχνω.
Η ερωμένη του άντρα μου
Εεε Αντωνάκη, σειρά σου και σειρά μου. Μου θυμίζει τον ατελείωτο Κωνσταντάρα στο «κάτι κουρασμένα παλικάρια». Καλά ο δικός μου δεν έμεινε μόνο στην πλατωνική αγάπη και στο χούφτωστην – χούφτωστην του αξέχαστου Διονύση Παπαγιανόπουλου!
Σήμερα που μιλάμε η ακατονόμαστη έφυγε από το σπίτι από μόνη της. Ίσως βρήκε άλλο θύμα να της καλύπτει τα έξοδα. Δεν ξέρω ούτε και με νοιάζει.
Η αλήθεια είναι ότι είχε πέσει στην αντίληψη μου τον τελευταίο καιρό να καυγαδίζουν. Δεν ασχολήθηκα καθόλου. Όπου βλέπεις φαγητό μείνε κι όπου βλέπεις ξύλο φύγε. Το ίδιο εφάρμοσα εγώ και για τους καυγάδες τους.
Ο Αντωνάκης πάλι ξεκίνησε δειλά δειλά να προσπαθεί να με προσεγγίσει.
Εγώ όμως τον κρατώ σε απόσταση και δε του δίνω πολύ θάρρος. Ήρθε η ώρα να τον τσουρουφλίσω. Τίποτα σε μια σχέση δεν είναι αυτονόητο και για την ευημερία της πρέπει να προσπαθούν και οι δυο Αντωνάκη!
