Αντίληψη του ωραίου στην έφηβη. Με την ανάπτυξη της ευαισθησίας και της φαντασίας, που συνεπάγεται, η εφηβεία γίνεται κατ’ εξοχήν η ηλικία της αντίληψης του ωραίου.
Η νεοαπτυσσομένη δεκτικότητα της εφηβικής ψυχής ανακαλύπτει ξαφνικά την ομορφιά και ως συνέπεια το μεγαλείο της Φύσης.
Εκτός, λοιπόν, από την ανακάλυψη της ωραιότητας της Δημιουργίας, η νέα κοπέλα προσδέχεται το ωραίο άλλοτε στην αρμονία της μουσικής, άλλοτε στην ποίηση, ως και σε τόσες άλλες πηγές, ανάλογα με την ιδιαίτερη της κλίση.
Αλλά η αίσθησης του κάλους είναι και επικίνδυνη, η δε σύνδεση της εφηβικής ψυχής προς την ιδέα του ωραίου πιθανόν να γίνει με την » κοκεταρία «, με τον φθόνο, με την μειονεκτικότητα ή και, γενικότερα, με τον οποιοδήποτε » φανταχτερό » στολισμό του σώματος, αλλά και των όσων, φυσικών ή μη, πραγμάτων αντικρίζει.
Βέβαια, η ατομική μόρφωση και πνευματική ανάπτυξη θα χαρίζει και τα ανάλογα μέτρα και σταθμά και αισθητικά κριτήρια.
Για τούτο, εκείνο που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι να επωφεληθεί ο παιδαγωγός και της πιο ελάχιστης αισθητικής εκδήλωσης και κλήσης, ακόμα και να εμπνεύσει αυτές, ώστε, με την πρέπουσα καλλιέργεια κατά την εφηβική αυτή πείνα του ωραίου, να εφοδιάσει την νέα με όπλα που θα πλουτίζουν και θα προασπίζουν τη ζωή της εναντίον της ανίας, της κόπωσης και της εσωτερικής μετριότητας, τόσο της εφηβικής όσο και της μελλοντικής.
Αντίληψη του ωραίου στην έφηβη
Επί πλέον, η καλλιέργεια του γούστου της εφήβου και η ελευθερία που θα δοθεί στην πρωτοβουλία της να στολίζει κατά βούληση το δωμάτιο της ή μια δικής της γωνιά, με βασική φροντίδα πάντοτε την ποικιλόμορφη ψυχική ανάταση, θα την βοηθήσουν να εξασκηθεί σιγά – σιγά στην απαραίτητη για κάθε γυναίκα τέχνη του καλαίσθητου και ευχάριστου στολισμού ενός φιλόξενου και φιλόκαλου σπιτικού.
