Το σπίτι και οι χώροι του, ένας ζωντανός οργανισμός

Οι χώροι του σπιτιού

Με τον όρο » χώροι του σπιτιού » εννοούμε όλα τα τμήματα της κατοικίας που χρησιμοποιούμε για τις διάφορες ανάγκες μας. Τα τμήματα αυτά τα διακρίνουμε στους κυρίως χώρους διαμονής, στους χώρους των παιδιών, στους χώρους για τον ύπνο, στην είσοδο και το χολ.

Το σπίτι και οι χώροι του, ένας ζωντανός οργανισμός

Οι χώροι διαμονής -Σαλόνι

Ο χώρος διαμονής περιλαμβάνει , τυπικά  δύο τμήματα, το τμήμα με τον καναπέ και  τις πολυθρόνες και το τμήμα με την τραπεζαρία φαγητού. Το τμήμα με το σαλόνι χρησιμοποιείται κατά το διάστημα της ημέρας περισσότερες ώρες, από ότι το τμήμα με την τραπεζαρία για φαγητό. Στο σαλόνι συνηθίζουμε να ξεκουραζόμαστε, να διαβάζουμε, να συναντιέται η οικογένεια για κουβέντα, να δεχόμαστε τους φίλους μας και γενικώς έχουμε πολλές δραστηριότητες.  Αφού επομένως κατέχει τόση μεγάλη σπουδαιότητα είναι λογικό πως πρέπει να του αφιερώνουμε και το μεγαλύτερο χώρο.

Οι καλύτερες θέσεις για τις γωνίες με τις πολυθρόνες και τα καθίσματα είναι οι διαγώνιες σε σχέση με την πόρτα του λιβινγκ – ρουμ. Τα έπιπλα  που χρειάζονται γι’ αυτόν τον σκοπό είναι το λιγότερο δύο και το πολύ τέσσερες πολυθρόνες σε συνδυασμό με  έναν τριθέσιο καναπέ . Στις μέρες μας αυτός ο συνδυασμός συνοδεύει τις κλασσικές προτάσεις σαλονιών. Στα πιο μοντέρνα σαλόνια οι πολυθρόνες τείνουν να καταργηθούν ή το πολύ να αντικατασταθούν από μία  μπεζέρα και τον χώρο γεμίζουν συνήθως δύο καναπέδες, ένας διθέσιος  και ένας τριθέσιος. Μεγάλη προτίμηση έχουν και τα σαλόνια που σχηματίζουν γωνίες για την καλύτερη εκμετάλλευση του χώρου αλλά και για την άνεση που προσφέρουν ακόμα και για να ξαπλώσει κανείς.

Σε ότι αφορά την επιλογή του τραπεζιού μέσης, στην εποχή μας φεύγουμε όλο και περισσότερο από τα στρογγυλά ή τα τετράγωνα τραπεζάκια και συνηθίζουμε τα μακρόστενα, ορθογώνια που είναι τόσο άνετα και πρακτικά . Γύρω και κοντά σ’ αυτά τοποθετούνται ράφια ή  στήλες βιβλιοθήκης για βιβλία και μικροαντικείμενα, μια φορητή θήκη για τις εφημερίδες και τα περιοδικά καθώς και ένα επιπλάκι για να τοποθετηθεί το στερεοφωνικό σύστημα και το dvd.Τις περισσότερες φορές δε χρειάζονται ιδιαίτερο χώρο γιατί μπορούν άνετα να τοποθετηθούν στο έπιπλο της τηλεόρασης που μπορεί να είναι και κάποια σύνθεση επίπλου με ειδικές θέσεις για όλα τα ηχοσυστήματα. Οι συνθέσεις αυτές τείνουν να είναι ολοένα και  περισσότερο αφαιρετικές και έτσι δεν μπουκώνουν τον τοίχο από άκρη σε άκρη.

Περιοχή του φαγητού

Όταν υπάρχει χωριστό τμήμα γι’ αυτό μέσα στο λίβινγκ – ρουμ, τότε το χρησιμοποιούμε μόνο τις ώρες του φαγητού. Οι διαστάσεις του τμήματος αυτού πρέπει να περιορισθούν στο ελάχιστο. Αν έχουμε χωριστό δωμάτιο για τραπεζαρία, τότε θα βάλουμε το τραπέζι στη μέση του δωματίου, αλλιώς το τοποθετούμε  με τη μεγάλη ή τη μικρή του πλευρά ακουμπισμένη στον τοίχο, κατά το δυνατόν, κοντά στη πόρτα που έρχεται από την κουζίνα για ευκολία στο σερβίρισμα.

Οι συνηθισμένες ανάγκες μιας οικογένειας ικανοποιούνται με ένα τραπέζι με τέσσερις ή έξι καρέκλες. Τα περισσότερα τραπέζια διαθέτουν προεκτάσεις που μεγαλώνουν τη διάσταση του τραπεζιού στις ιδιαίτερες περιπτώσεις που η οικογένεια έχει καλεσμένους για φαγητό. Αν υπάρχει μπουφές, για να φυλάμε τα σερβίτσια του φαγητού, πρέπει να είναι τοποθετημένος κοντά στο τραπέζι.

Συνδυασμός σαλονιού – τραπεζαρίας

Ο χωρισμός ενός δωματίου σε δύο χωριστά  τμήματα, που το ένα θα χρησιμοποιηθεί  για σαλονάκι και το άλλο για τραπεζαρία, δεν  είναι πάντοτε εύκολος,. Τα σύγχρονα διαμερίσματα έχουν περιορισμένους χώρους οπότε πρέπει να εξευρεθεί ένας άλλος συνδυασμός.

Μια λύση  είναι να κάνουμε έπιπλα που μετακινούνται και έχουν τη δυνατότητα να μετατρέπονται και να αλλάζουν μορφή και διαστάσεις, όπως π.χ. τραπέζι  μέσης που μπορεί να μετατραπεί σε τραπεζαρία με τη δυνατότητα να σηκώνεται σε ύψος και να  ανοίγει  και κλείνει, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα να χρησιμοποιούμε το χώρο αναλόγως με τις ανάγκες της στιγμής. Πάντως, όμως πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας, ότι για το σαλονάκι και την τραπεζαρία είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθούν κοινά έπιπλα, γιατί και το ύφος ακόμη των καθισμάτων  πρέπει να είναι τελείως διαφορετικό. Επιπλέον τα έπιπλα  που μετατρέπονται και μετακινούνται είναι  και πιο ακριβά, και πιο πολύπλοκα, απαιτούν περισσότερο κόπο για την κατασκευή τους, είναι δυσεύρετα  και φθείρονται  περισσότερο.

Στην τελική όμως οποιονδήποτε συνδυασμό κι αν αναγκασθεί να κάνει κανείς, την προτίμηση σε χώρο και σε θέση πρέπει να τη δώσει στο σαλονάκι, για να μπορεί να μαζεύεται εκεί όλη η οικογένεια και να ξεκουράζεται.

Ο χώρος εργασίας

Το  είδος και η έκταση των χώρων που εργαζόμαστε παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές. Γενικώς πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν μας τις δουλειές που χρειάζονται για το νοικοκυριό και τη γραφική εργασία. Πολύ σπάνια θα χρειασθεί να γίνουν όλες οι δουλειές  συγχρόνως. Για τις εργασίες ραπτικής μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια γωνία του λίβινγκ-ρούμ  ή του υπνοδωματίου για να τοποθετηθούν τα είδη ραπτικής και τυχόν μηχανή ραψίματος. Το σιδέρωμα είναι προτιμότερο να γίνεται στην κουζίνα. Τη σανίδα και τα άλλα πράγματα, που χρειάζονται για το σιδέρωμα, τα βολεύουμε σε μια θέση στο εντοιχισμένο ντουλάπι ή σε ντουλάπα μπαλκονιού.

Η γραφική εργασία δεν χρειάζεται, συνήθως , ιδιαίτερη θέση, γιατί  ένα φύλλο που ανοίγει και στηρίζεται σε μια βιβλιοθήκη, γίνεται ένα θαυμάσιο γραφειάκι. Όταν, όμως τα γράψιμο ή το σχεδίασμα είναι συχνό, τότε χρειάζεται ένα ειδικό γραφείο με μια χωριστή καρέκλα και κοντά ένα ράφι ή μια στήλη βιβλιοθήκης για τα βιβλία. Τα έπιπλα γραφείου μπορούν να  τοποθετηθούν ή σε μια κατάλληλη γωνιά του λίβινγκ ρουμ ή σε ξεχωριστό δωμάτιο για γραφείο, ανάλογα με τον ελεύθερο χώρο και τις ανάγκες της οικογένειας. Το φως στο γραφείο και γενικά στη θέση, που γράφει και διαβάζει κανείς, πρέπει κατά το δυνατό να έρχεται από αριστερά. Όταν, βέβαια οι εργασίες αυτές γίνονται σπάνια, τότε μπορεί να βρεθεί κάποια άλλη πρόχειρη και πιο απλή λύση.

Ο  χώρος για τα παιδιά

Στην οικογένεια που υπάρχουν παιδιά πρέπει να βρεθεί με κάθε θυσία μια χωριστή θέση γι’ αυτά. Η έκταση και η διαρρύθμιση του χώρου αυτού θα είναι, βέβαια, ανάλογες με τον αριθμό και την ηλικία των παιδιών. Όταν υπάρχει η δυνατότητα για χωριστό παιδικό δωμάτιο, το τακτοποιούμε έτσι, ώστε να είναι συγχρόνως και υπνοδωμάτιο και κατάλληλο για το παιχνίδι των παιδιών. Τα απαραίτητα έπιπλα είναι τα ανάλογα κρεβάτια, ένα ντουλάπι για τα ρούχα και τα εσώρουχα τους, ένα χαμηλό ντουλάπι για τα παιχνίδια ή αργότερα για τα βιβλία, ένα τραπέζι για χειροτεχνίες ή για το διάβασμα  των μαθημάτων  του σχολείου και καρέκλες. Για να κερδίσουμε  χώρο για το παιχνίδι, προς παντός, όταν τα δωμάτια είναι πολύ μικρά, ή φτιάχνουμε τα κρεβάτια το ένα επάνω στο άλλο, όπως στα καράβια ή τα κάνουμε έτσι, ώστε το ένα να μπαίνει κάτω από το άλλο.

Αν το παιδί δεν έχει χωριστό δωμάτιο, τότε βέβαια, βάζουμε το κρεβάτι κατ’ ανάγκη  στο υπνοδωμάτιο των γονέων για τα πρώτα χρόνια. Στη συνέχεια όμως πρέπει οπωσδήποτε να του δημιουργεί ένας δικός του χώρος που θα καλύπτει και την ανάγκη για παιχνίδι.

Ο χώρος για τον ύπνο ( υπνοδωμάτιο )

Το πόσο μεγάλη σημασία έχει για τη ζωή του ανθρώπου ο χώρος αυτός, φαίνεται από το γεγονός, ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τον χώρο αυτό οκτώ ώρες περίπου το εικοσιτετράωρο, ενώ τις άλλες επτά ή οκτώ ώρες που του μένουν  από τον ύπνο, την εργασία του κλπ τις κατανέμει σε όλους τους άλλους χώρους μέσα και έξω  από το σπίτι.

Για έναν αρκετά βαθύ και ξεκούραστο ύπνο χρειάζεται  καθαρός αέρας με πολύ οξυγόνο. Γι αυτό έχει μεγάλη  σημασία να χρησιμοποιείται το υπνοδωμάτιο αποκλειστικά για ύπνο. Ο συνδυασμός υπνοδωματίου και άλλου χώρου παραμονής και διαβιώσεως πρέπει πάντα να θεωρείται μια λύση ανάγκης, γιατί με την παραμονή στο ίδιο δωμάτιο και για πολλές ώρες πολλών ατόμων, εκτός των άλλων μολύνει  και τον αέρα.

Τα πιο απαραίτητα έπιπλα είναι μια ντουλάπα, κατά προτίμηση εντοιχισμένη, ένα τουλάχιστον κομοδίνο, θέση για να τοποθετηθεί ενδεχομένως κρεβατάκι μωρού ( διαστάσεις του στρώματος 0,70 Χ 1,40 ). Όταν ο χώρος είναι περιορισμένος μπορεί να καταργηθεί η τουαλέτα που πιάνει χώρο αφού για την ίδια χρήση μπορεί να χρησιμοποιηθεί το λουτρό που μάλιστα  διαθέτει συνήθως και καλύτερο φωτισμό. Αν σ’ αυτή την περίπτωση διαλέξουμε και  έναν ελαφρύ τύπο κρεβατιού, τότε επιτυγχάνουμε μια πολύ πιο άνετη και συμπαθητική ατμόσφαιρα από τη γνωστή τυποποιημένη επίπλωση της πλήρους κρεβατοκάμαρας.

Σε περίπτωση που θα γίνει συνδυασμός λίβινγκ-ρουμ και υπνοδωματίου, συνήθως σε γκαρσονιέρες , τότε υπάρχουν ειδικοί μηχανισμοί κρεβατιού που ανοίγουν για την ώρα του ύπνου και κλείνουν τις υπόλοιπες ώρες, ελευθερώνοντας το χώρο. Ασφαλώς υπάρχουν και έπιπλα σταθερά που με μικρές μετατροπές γίνονται κρεβάτι ή  καναπές ανάλογα με τις ανάγκες.

Το χωλ

Κάθε κατοικία έχει, κατά κανόνα,  ένα χωλ στην είσοδο. Στο χολ πρέπει να υπάρχει ένας χώρος για τα παλτά, τα καπέλα και τα διάφορα αξεσουάρ που συνοδεύουν το ντύσιμο και τις εξόδους,  είτε το χειμώνα είτε το καλοκαίρι,  τόσο των ενοίκων όσο και των ξένων. Πρακτικό είναι να υπάρχουν στο χωλ χώροι για να τοποθετηθούν γάντια, τσάντες, βούρτσες ρούχων και παπουτσιών και ομπρέλες. Τα έπιπλα που χρειάζονται για το χωλ είναι κρεμάστρα, καθρέπτης, θήκη  για τις ομπρέλες και αν γίνεται μια μικρή  παπουτσωθήκη.

Το σπίτι και οι χώροι του, ένας ζωντανός οργανισμός