Αναρή – Μυζήθρα. H αναρή είναι υποπροϊόν των διαφόρων τύπων τυριών, κυρίως των σκληρών. Παρασκευάζεται από το νωρό που µένει µετά την αφαίρεση της τυρόµαζας.
Στην πραγµατικότητα είναι το γαλακτολεύκωµα που βρίσκεται σε διάλυση στο γάλα και παραµένει στο νωρό µετά την τυροποίηση, µαζί µε το λίπος που υπάρχει σ’ αυτόν.
Παρασκευή αναρής
O νωρός, µετά την αφαίρεση της τυρόµαζας, θερµαίνεται σταδιακά. Με ελαφρό ανακάτεµα για να µην κολλήσουν τυχόν κόκκοι τυριού που έχουν µείνει σ’ αυτό, µέχρι της θερµοκρασίας των 65°C.
Στο σηµείο αυτό µπορεί να προστεθεί και γάλα 5-10%, για καλύτερη ποιότητα αναρής, οπότε συνεχίζεται η θέρµανση µέχρι βρασµού.
Στη θερµοκρασία των 80°-85°C αρχίζουν να σχηµατίζονται οι κόκκοι της αναρής στην επιφάνεια. Οπότε σταµατούµε το ανακάτεµα αλλά συνεχίζεται η θέρµανση.
Όταν σχηµατιστεί η αναρή και αρχίζει να “σκάζει” σε µερικά σηµεία, σταµατούµε τη θέρµανση και αφήνουµε την αναρή για µερικά λεπτά να σχηµατιστεί καλά και να ψηθεί λίγο.
Mετά αφαιρείται µε τρυπητή κουτάλα, τοποθετείται σε τσαντήλες ή ταλάρια και πιέζεται ελαφρά για να στραγγίσει. Αφού στραγγίσει κόβεται σε κοµµάτια µεγέθους 10×10 εκ. ή µεγαλύτερα.
Αναρή – Μυζήθρα
Xρησιµοποιείται όπως είναι σαν ανάλατη ή αλατίζεται επιφανειακά και καταναλώνεται φρέσκια. Ή ξηραίνεται, για να χρησιµοποιηθεί ως ξηρή, τριµµένη, σε διάφορα φαγητά.
Aν θα ξηρανθεί καλό είναι να την ψήσουµε περισσότερο σε σιγανή φωτιά για να στραγγίζει πιο εύκολα και να διατηρείται καλύτερα.
