Δώρα Αυγέρη: Παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας Η πραγματικότητα απέχει πολύ από μια κοινωνία με τα δύο φύλα ισότιμα.
Η θέσπιση Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας δείχνει αυτό που όλες και όλοι γνωρίζουμε καλά και βιώνουμε καθημερινά: η θέση της γυναίκας ακόμα και σήμερα δεν είναι διασφαλισμένη. Αν και στον ανεπτυγμένο κόσμο η ιδέα της ισότητας ανδρών και γυναικών μπορεί να θεωρείται σήμερα ως αυτονόητη, η πραγματικότητα απέχει πολύ από μια κοινωνία με τα δύο φύλα ισότιμα.
Στο ιστορικό παρελθόν, μια ζωή με αξιοπρέπεια, ελευθερία και αυτοδιάθεση αποτελούσε το ανεκπλήρωτο όνειρο κάθε γυναίκας.
Η καταδίκη της γυναίκας σε πλάσμα κατώτερο από την αρχή της ύπαρξής της αποτελούσε σύνηθες φαινόμενο. Κάθε μία εξ αυτών έζησε τον δικό της εφιάλτη. Ακόμη και ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαιότητας την αντιλαμβανόταν ως «ανώτερη από τους δούλους αλλά κατώτερη από τον άνδρα».
Η ιστορική περίοδος, κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν οι ριζικές αλλαγές σχετικά με την κοινωνική θέση των γυναικών είναι ο 19ος αιώνας, αν και υπήρχαν νόμοι και κοινωνικές πρακτικές που διατηρούσαν στην πράξη την κατωτερότητα την γυναικών μέσα από πλήθος διακρίσεων.
Το οργανωμένο κίνημα του φεμινισμού στα μέσα του 19ου αιώνα στις ΗΠΑ για πρώτη φορά δίνει φωνή στην γυναίκα: Ελευθερία και Ισότητα για τη γυναίκα! Τι ελπίδες και φιλοδοξίες ξύπνησαν αυτές οι λέξεις, όταν πρωτοεκφράστηκαν από μερικές από τις ευγενέστερες και γενναιότερες ψυχές εκείνων των ημερών. Σʼ αυτόν τον κόσμο η γυναίκα επρόκειτο να είναι ελεύθερη να κατευθύνει το πεπρωμένο της· ένας στόχος σίγουρα αντάξιος του μεγάλου ενθουσιασμού, του θάρρους, της επιμονής, και της ακατάπαυστης προσπάθειας του τεράστιου πλήθους των πρωτοπόρων ανδρών και γυναικών, οι οποίοι διακινδύνευσαν τα πάντα ενάντια σε έναν κόσμο προκατάληψης και άγνοιας.
Από τότε μέχρι σήμερα πολλά άλλαξαν αλλά και πολλά δυστυχώς έμειναν ίδια. Οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα της πατριαρχικής κοινωνίας που οδηγούν σε έμφυλη βία διατηρούνται , η χαμηλή πρόσβαση στον δημόσιο και επαγγελματικό χώρο επίσης, η προκατάληψη και τα στερεότυπα πνίγουν γυναίκες ικανές και άξιες να μεγαλουργήσουν και στην χώρα μας. Η ίση αμοιβή για ίση εργασία αποτελεί μακρινό όνειρο, η ισότιμη αντιμετώπιση επίσης. Η γυναικοκτονία, η πιο ακραία μορφή έμφυλης βίας ταλανίζει την σύγχρονη Ελλάδα. Μία στις τρεις γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από το σύντροφό της. Μία στις πέντε γυναίκες θα γίνει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού. Το 40% έως 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας. Γυναίκες και κορίτσια θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και trafficking ζουν και υποφέρουν ανάμεσά μας.
Η Ελληνίδα -παρόλη την εκμετάλλευση και την ανισότητα που βίωνε για αιώνες- στάθηκε πρωτοπόρος στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες, τις τέχνες, τις επιστήμες, τα γράμματα και τον πολιτισμό, αποδεικνύοντας περίτρανα την δύναμη, την τόλμη και τις ικανότητες των γυναικών.
Έτσι και στις παρούσες συνθήκες καλείται σε συμπόρευση με τους άνδρες να παλέψει για έναν κόσμο δικαιότερο για κάθε άνθρωπο, για ειρήνη, πρόοδο και ευημερία.
*Η Δώρα Αυγέρη είναι Σύμβουλος Κοινωνικής Διασύνδεσης του Προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ., Στέφανου Κασσελάκη. Έχει διατελέσει βουλευτής Β΄ Περιφέρειας Θεσσαλονίκης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Π.Σ. και Εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος
