Σεξουαλική κακοποίηση : Στις μέρες μας το θέμα τις σεξουαλικής κακοποίησης είναι επίκαιρο όσο ποτέ με την τραγική δολοφονία της φοιτήτριας στην Ρόδο. Το συμβάν αυτό όμως είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό ή μέρος ενός φαινομένου με διάρκεια στο χρόνο ίσως και κάποιες εξάρσεις; Υπάρχουν στερεότυπα στις τοπικές κοινωνίες και πως αντιμετωπίζεται το θύμα τις σεξουαλικής κακοποίησης; Σε αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα θα μας απαντήσει ο γνωστός και έγκριτος δικηγόρος της Καβάλας κ. Γιαγκουδάκης Γεώργιος.
Η σεξουαλική κακοποίηση είναι φαινόμενο με διάρκεια ή τα περιστατικά είναι μεμονωμένα;
Μπορώ να πω ότι η σεξουαλική κακοποίηση που αφορά ως επί το πλείστον γυναίκες και ανήλικα παιδιά (παιδική σεξουαλική κακοποίηση), στις περισσότερες φορές δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά για συχνό φαινόμενο με συμπεριφορά θύτη επαναλαμβανόμενη, που έχει δηλαδή κάποια διάρκεια. Ο κύριος λόγος είναι ότι το θύμα φοβάται τον θύτη και κατά συνέπεια το θύμα φοβάται να μιλήσει προς τα έξω και να ζητήσει βοήθεια, μήπως πάθει τα χειρότερα και ακόμη μήπως αυτό διασυρθεί στην κοινωνία. Κατά συνέπεια πολλά περιστατικά δεν βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας και παραμένουν ανεξιχνίαστα. Στο 19 κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα με το τίτλο “Εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής” περιλαμβάνονται εγκλήματα σχετικά με σεξουαλική κακοποίηση (άρθ. 336-353 Π.Κ.)
Την σεξουαλική κακοποίηση η οικογένεια αλλά και η κοινωνία στο σύνολο της την αποσιωπάει;
Η σεξουαλική κακοποίηση συμβαίνει πολλές φορές μεταξύ ατόμων που ζουν στο ίδιο οικογενειακό ή συντροφικό ή φιλικό περιβάλλον. Είναι γεγονός ότι τα ίδια τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης, τα μέλη της οικογένειας και το κοντικό κοινωνικό περιβάλλον αποσιωπά τα περιστατικά αυτά με αποτέλεσμα να μην δίνεται η απαραίτητη βοήθεια στα θύματα και να μην υπάρχει καταγεγραμμένος ο πραγματικός αριθμός των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης. Το ίδιο το θύμα και το περιβάλλον της οικογένειάς του δεν καταγγέλλει τα περιστατικά αυτά υπό το φόβο της ντροπής και της κοινωνικής κατακραυγής. Το στενό κοινωνικό περιβάλλον αν αντιληφθεί κάτι δεν θέλει να ανακατευτεί σε οικογενειακές υποθέσεις ή να εμπλακεί με την δικαιοσύνη και δεν δείχνει την απαιτούμενη κοινωνική ευαισθησία. Ωστόσο υπάρχουν και ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι, υπηρεσίες και φορείς που είναι πρόθυμοι μόλις μάθουν περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης να συνδράμουν το θύμα.
Μεταξύ πόλης και επαρχίας υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση και αντίληψη για την θέση της γυναίκας στην κοινωνία;
Πιστεύω στην επαρχία ότι δεν υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση και αντίληψη για τη θέση της γυναίκας από ότι στην πόλη. Το θέμα αυτό έχει να κάνει περισσότερο με το μορφωτικό επίπεδο, την κοινωνική μόρφωση, τον χαρακτήρα, την νοοτροπία και τον πολιτισμό του κάθε ανθρώπου άσχετα που ζει σε χωριό ή πόλη. Η γυναίκα σήμερα εργάζεται και απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα και ατομικές ελευθερίες με τους άνδρες. Είναι δυναμική, οικονομικά ανεξάρτητη και συμμετέχει ισότιμα σε όλους τους τομείς της ζωής.
Υπάρχουν στερεότυπα για την σεξουαλικά κακοποιημένη γυναίκα;
Κατά την γνώμη μου υπάρχουν δυστυχώς ακόμη και σήμερα κάποιες αντιλήψεις ως στερεότυπα για την σεξουαλική κακοποιημένη γυναίκα, που θεωρούν ότι συνέβαλε και η ίδια με τη συμπεριφορά της σε μεγάλο βαθμό στην σεξουαλική κακοποίησή της. Για αυτό το λόγο μάλιστα το θύμα από λόγους ντροπής στη κοινωνία πολλές φορές δεν καταγγέλλει την κακοποίηση που υπέστη σε βάρος του. Αυτά φυσικά πρέπει να εξαλειφθούν με έγκυρη ενημέρωση της κοινωνίας και κοινωνική ευαισθητοποίηση γύρω από αυτό το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης για την σωστή αντιμετώπισή του.
Η σεξουαλική εμφάνιση μπορεί να θεωρηθεί ότι προκαλεί την σεξουαλική κακοποίηση; Νομικά ευσταθεί ως επιχείρημα των δραστών;
Δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο η προκλητική σεξουαλική εμφάνιση να προκάλεσε την σεξουαλική κακοποίηση σε ορισμένες περιπτώσεις. Συνήθως όμως αυτό που συμβαίνει είναι η ικανοποίηση μιας “αρρωστημένης” βούλησης επιβολής κυριαρχίας/υπεροχής του θύτη πάνω στο θύμα με την σεξουαλική κακοποίηση ή τη σεξουαλική διέγερση και ικανοποίηση σεξουαλικών ενστίκτων του θύτη. Νομικά δεν ευσταθεί ένα τέτοιο επιχείρημα/ισχυρισμός για υπεράσπιση του κατηγορουμένου. Θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου να προταθεί ωστόσο υπο προϋποθέσεις και σε ακραίες περιπτώσεις από την υπεράσπιση του κατηγορουμένου, αν η προκλητική σεξουαλική εμφάνιση συνοδεύεται και από ανάλογη συμπεριφορά του θύματος που σιωπηρά ενέχει το στοιχείο της συναίνεσης του θύματος. Θα ήταν όμως πολύ δύσκολο στην πράξη να αποδειχθεί ο ισχυρισμός αυτός για απαλλαγή ή ως ελαφρυντική περίσταση του κατηγορουμένου.
Οι ποινές είναι αποτρεπτικές για την επανάληψη του φαινομένου;
Κάθε περίπτωση σεξουαλικής κακοποίησης είναι διαφορετική. Ανάλογα με την βαρύτητα της πράξης, τον χαρακτηρισμό της, τις συνθήκες διάπραξής της και την προσωπικότητα του δράστη επιβάλλονται και οι ανάλογες ποινές από τα ποινικά δικαστήρια σε βάρος του κατηγορουμένου που θα κηρυχθεί ένοχος. Οι ποινές είναι αυστηρές και αποτρεπτικές περισσότερο στις περιπτώσεις παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης και κακουργημάτων, πλην όμως δεν φθάνει αυτό. Χρειάζεται να ευαισθητοποιηθεί η κοινωνία πρώτα και το κράτος για να ενεργήσουν προληπτικά στο περιορισμό αυτού του φαινομένου.
Ενδεικτικά να αναφέρω το άρθρο 8 του Ν 3500/2006 “για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας και άλλες διατάξεις” σχετικά τις αλλαγές που επέφερε ως προς το βιασμό και την κατάχρηση σε ασέλγεια (κακουργήματα). Στο μεν πρώτο έγκλημα η ποινή είναι κάθειρξη (5-20 χρόνια) τελείται δε και μεταξύ συζύγων και στο άλλο έγκλημα η επαπειλούμενη ποινή είναι κάθειρξη μέχρι δέκα ετών (5-10 έτη).
“Άρθρο 8 – Βιασμός και κατάχρηση σε ασέλγεια
1. Η παρ. 1 του άρθρου 336 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: “1. Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε συνουσία ή σε άλλη ασελγή πράξη ή σε ανοχή της τιμωρείται με κάθειρξη.” 2. Η παρ. 1 του άρθρου 338 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: “1. Όποιος με κατάχρηση της παραφροσύνης άλλου ή της από οποιαδήποτε αιτία προερχόμενης ανικανότητάς του να αντισταθεί, ενεργεί επ` αυτού συνουσία ή άλλη ασελγή πράξη τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών.”
Σύμφωνα με το άρθρο 340 Ποινικού Κώδικα αν κάποια από τις πράξεις των άρθρων 336 (Βιασμός), 338 (Κατάχρηση σε ασέλγεια) και 339 (Αποπλάνηση παιδιών) είχε ως συνέπεια το θάνατο του παθόντος επιβάλλεται ισόβια Κάθειρξη.
Με τον πρόσφατο νόμο υπ΄ αριθ. 4531 (ΦΕΚ Α’ 62/05.04.2018) κύρωσης της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας και προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας, επήλθαν αρκετές αλλαγές προς ενίσχυση της νομοθεσίας για καταπολέμηση της βίας κατά γυναικών και ενδοοικογενειακής βίας, μεταξύ των οποίων στο άρθρο 2 ορίζεται σε σχετική τροποποίηση της περίπτωσης α` της παρ. 3 του άρθρου 79 του Ποινικού Κώδικα (για εκτίμηση προσωπικότητας εγκληματία για δικαστική επιμέτρηση της ποινής) ότι το δικαστήριο εξετάζει μεταξύ άλλων: «α) τα αίτια που τον ώθησαν στην εκτέλεση του εγκλήματος, την αφορμή που του δόθηκε και το σκοπό που επιδίωξε. Τα έθιμα και οι παραδόσεις που ακολουθεί ο δράστης, καθώς και η θρησκεία του δεν συνιστούν στοιχεία ικανά να μειώσουν την ποινή.».
Με τον ίδιο νόμο καταργήθηκε η αναχρονιστική παρ. 3 του άρθρου 339 του Ποινικού Κώδικα (αποπλάνηση παίδων) που όριζε “ 3. Αν μεταξύ του υπαιτίου και του παθόντος τελέστηκε γάμος, δεν ασκείται ποινική δίωξη, και αν τυχόν είχε ασκηθεί δεν συνεχίζεται, αλλά κηρύσσεται απαράδεκτη. Η ποινική δίωξη ασκείται ή συνεχίζεται μετά την ακύρωση του γάμου”. Προστίθεται νέο άρθρο 315Β του Ποινικού Κώδικα ως εξής: «Άρθρο 315Β – Όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο γυναίκα να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων, καθώς και όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει στην πράξη αυτή τιμωρείται με φυλάκιση.». Επίσης με τονν ίδιο νόμο στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 333 (απειλή) του Ποινικού Κώδικα προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Με την ποινή του προηγούμενου εδαφίου τιμωρείται και όποιος, χωρίς απειλή βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης, προκαλεί σε άλλον τρόμο ή ανησυχία, με την επίμονη καταδίωξη ή παρακολούθησή του, όπως ιδίως με την επιδίωξη διαρκούς επαφής μέσω τηλεπικοινωνιακού ή ηλεκτρονικού μέσου ή με επανειλημμένες επισκέψεις στο οικογενειακό, κοινωνικό ή εργασιακό περιβάλλον αυτού, παρά την εκπεφρασμένη αντίθετη βούλησή του.». Τροποποιήθηκε ο ν. 3500/2006 για καλύτερη προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας και ορίστηκε α) “οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται και στους μόνιμους συντρόφους και στα τέκνα, κοινά ή ενός εξ αυτών, στους τέως συζύγους, στα μέρη συμφώνου συμβίωσης που έχει λυθεί, καθώς και στους τέως μόνιμους συντρόφους”. β) η δυνατότητα επιβολής περιοριστικών όρων (όπως ιδίως η απομάκρυνσή του από την οικογενειακή κατοικία, η μετοίκησή του, η απαγόρευση να προσεγγίζει τους χώρους κατοικίας ή και εργασίας του θύματος, κατοικίες στενών συγγενών του, τα εκπαιδευτήρια των παιδιών και ξενώνες φιλοξενίας) στο θύτη από τον Εισαγγελέα επ΄απειλή φυλάκισης για την προστασία της σωματικής και ψυχικής υγείας του θύματος. γ) μεγαλύτερη -πέραν της ενηλικίωσης -αναστολή παραγραφής των εγκλημάτων όταν αυτά στρέφονται κατά ανηλίκων. «Αν οι πράξεις των άρθρων 6, 7 και 9 του παρόντος στρέφονται κατά ανηλίκου, η έναρξη της προθεσμίας παραγραφής αναστέλλεται μέχρι την ενηλικίωση του θύματος και για ένα έτος μετά, εφόσον πρόκειται για πλημμέλημα, και για τρία έτη μετά, εφόσον πρόκειται για κακούργημα.».
Πόσο συχνά το θύμα αναφέρει το περιστατικό σεξουαλικής κακοποίησης και ζητά βοήθεια;
‘Όπως προανέφερα το θύμα πολλές φορές δεν καταγγέλλει ότι έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης και αυτό γιατί βρίσκεται σε καθεστώς φόβου και ενοχής για αυτό που συμβαίνει σε βάρος του. Το θύμα σκέφτεται μάλιστα σοβαρά το τι θα πει η κοινωνία σε βάρος του. Μπορεί να ντρέπεται να προχωρήσει σε καταγγελία, γιατί νιώθει αδικαιολόγητα ενοχές. Χαρακτηριστική είναι η απροθυμία καταγγελίας των θυμάτων, διότι διακατέχονται από τον φόβο της διαπόμπευσης και του κοινωνικού στιγματισμού τους.
Πόσο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση του δράστη από το θύμα στο δικαστήριο;
Το θύμα εφόσον κατήγγειλε την πράξη που τελέστηκε σε βάρος του και υπήρξε συνδρομή από ψυχολόγο και νομικό συμπαραστάτη μπορεί να αντιμετωπίσει την όλη διαδικασία στο ακροατήριο του δικαστηρίου. Είναι δύσκολο να ξαναφέρει το θύμα στη μνήμη του όσα δυσάρεστα βίωσε από το δράστη, αλλά προκειμένου να δικαιωθεί θα πρέπει να καταθέσει όσα γνωρίζει με ακρίβεια και σαφήνεια στο δικαστήριο. Αυτό δεν είναι ακατόρθωτο και μπορεί με τη συνδρομή του πληρεξούσιου συνηγόρου του να κατανοήσει την αναγκαιότητα αυτή. Άλλωστε βάσει του άρθρου 330 ΚΠΔ μπορεί να γίνει η συζήτηση του εγκλήματος σεξουαλικής κακοποίησης κεκλεισμένων θυρών, χωρίς δημοσιότητα στο δικαστήριο για να αποφευχθεί η ιδιαίτερη ψυχική ταλαιπωρία ή διασυρμός του θύματος με αιτιολογημένη απόφαση του δικαστηρίου, που θα δικάσει την αξιόποινη πράξη.
Υπάρχουν κρατικές υπηρεσίες υποστήριξης των θυμάτων;
Συνδρομή στα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης μπορεί να δοθεί από Αστυνομία, Εισαγγελία, τα Συμβουλευτικά Κέντρα της ΓΓΙΦ (Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων – δημόσιος φορέας με δωρεάν βοήθεια) στη τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 για την πρόληψη και αντιμετώπιση όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών (ενδο-οικογενειακή, βιασμός, trafficking, σεξουαλική παρενόχληση).
Συνδρομή από εξειδικευμένους Κοινωνικούς Λειτουργούς και Ψυχολόγους είναι δυνατή και με δωρεάν κλήσεις στην Γραμμή 1056 που λειτουργεί από «Το Χαμόγελο του Παιδιού» πανελλαδικά, 24ώρες το 24ωρο, 365 ημέρες το χρόνο, για την αντιμετώπιση φαινομένων Βίας που υφίστανται τα παιδιά (Σωματική, Σεξουαλική & Ψυχολογική Κακοποίηση, Παραμέληση, Bullying, Παράνομη διακίνηση & εμπορία).
Η Τηλεφωνική Γραμμή Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας «197» αποτελεί Υπηρεσιακή Μονάδα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Ε.Κ.Κ.Α.). Η Γραμμή «197» αποτελεί Εθνική Υπηρεσία έκτακτης ανάγκης για την παροχή επείγουσας ψυχολογικής και κοινωνικής στήριξης σε άτομα και οικογένειες που βρίσκονται σε κατάσταση έκτακτης ψυχολογικής και κοινωνικής ανάγκης. Λειτουργεί όλο το 24ωρο, καθημερινά όλο το χρόνο, και αποτελεί το βασικό αποδέκτη των επείγον των αιτημάτων κοινωνικής βοήθειας. Οι κλήσεις στην Τηλεφωνική Γραμμή Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας «197» είναι δωρεάν.
Οι δράστες και τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης έχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά προσωπικότητας ;
Συνήθως σε σεξουαλική κακοποίηση και ενδοοικογενειακή βία κατά συζύγου, ο δράστης εμφανίζει άλλοτε βίαιη και άλλοτε απολογητική συμπεριφορά υποσχόμενος ότι θα αλλάξει. Ο θύτης θεωρεί δεδομένη την ανδρική υπεροχή έναντι των θυμάτων του, γυναικών. Μπορεί ο θύτης να προέρχεται από χωρισμένη οικογένεια με περιστατικά βίας μεταξύ των μελών της. Επίσης μπορεί να έχει χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και νοοτροπία με κοινωνικά απαξιωμένη τη θέση της γυναίκας και με αυστηρές πατριαρχικές αντιλήψεις. Δεν αποκλείεται ο θύτης να είναι πρόσωπο ανώτερης κοινωνικής τάξης, θέσης και υπεράνω κάθε υποψίας σε ορισμένα εγκλήματα. Το θύμα μπορεί να μην έχει ισχυρή αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμό και να είναι οικονομικά εξαρτώμενο από τον θύτη του ή εκβιαζόμενο με απειλή ότι θα συμβεί κάτι κακό σε βάρος αυτού ή αγαπημένων του προσώπων από τον θύτη και να φοβάται υπερβολικά.
Τελικά ξεπερνιέται κάποτε η σεξουαλική κακοποίηση ή αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στο θύμα;
Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι μπορεί να ξεπεραστεί η σεξουαλική κακοποίηση από το θύμα. Αφήνει τα σημάδια του ανάλογα και με την σοβαρότητα του περιστατικού και την διάρκειά του. Τα συναισθήματα του θύματος που μπορεί να το διακατέχουν για αρκετά χρόνια είναι η αυτοενοχή, η ντροπή, η κατάθλιψη, η οργή, ταπείνωση, το άγχος. Ανεξίτηλα σημάδια αφήνει αναμφισβήτητα η σεξουαλική κακοποίηση στις παιδικές ψυχές όταν πρόκειται για παιδική σεξουαλική κακοποίηση. Πιστεύω όμως ότι μπορεί το θύμα με την συνδρομή ειδικών κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων και άλλων ειδικών ιατρών να ξαναφτιάξει τη ζωή του με το πέρασμα του χρόνου με αρκετή προσπάθεια και καλή θέληση.
Είναι ουτοπικό να λειτουργούμε με κανόνες και όρια σεβόμενοι την ελευθερία του άλλου;
Μπορεί να γίνει πραγματικότητα να ζούμε σε μια κοινωνία που θα είναι πλήρως ευαισθητοποιημένη με το συνάνθρωπο, ενημερωμένη πάνω σε όλα τα κοινωνικά φαινόμενα. Ο αλληλοσεβασμός μεταξύ των ανθρώπων προϋποθέτει κοινωνία και οικογένεια με ηθικές αρχές και αξίες. Όλα εξαρτώνται από το σχολείο, την εκπαίδευση και την οικογένεια. Όλοι μας αλλά και καθένας ξεχωριστά, αλλά προπαντός το κράτος πρέπει να συμβάλλουμε με τις δυνάμεις μας. Να λειτουργούμε πολιτισμένα και υπεύθυνα, δρώντας συλλογικά με ευαισθητοποίηση για το διπλανό μας. Πρέπει να ενισχυθεί η εκπαίδευση και όλες οι κρατικές υπηρεσίες από το κράτος με έμψυχο εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό που θα βοηθά ενημερωτικά και προληπτικά σε τακτική βάση. Σε εποχή οικονομικής κρίσης φαντάζει ουτοπικό να γίνουν όλα αυτά. Πιστεύω αν υπάρχει κοινωνική ευαισθητοποίηση και αφύπνιση του καθενός μας πάνω σε αυτό το φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης μπορεί να περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό. Υποχρέωση του καθενός μας είναι όχι μόνο ο αλληλοσεβασμός, αλλά και η συμβολή όλων μας στο καλό της κοινωνίας μας με το πραγματικό και ειλικρινές ενδιαφέρον μας στον συνάνθρωπο, που χρειάζεται βοήθεια. Η εκμάθηση αυτοάμυνας ιδίως για γυναίκες και παιδιά είναι ένα σωστό μέτρο για αντιμετώπιση απειλών και επιθέσεων από κακόβουλους ανθρώπους και προστασία από σεξουαλική κακοποίηση ή άλλη μορφή βίας.
Εν κατακλείδι για να μπορέσει να μπει ένα τέλος στο δράμα του σεξουαλικά κακοποιηθέντος προσώπου θα πρέπει το τελευταίο να αναγνωρίσει ότι υφίσταται βία σε βάρος του και ότι οι υποσχέσεις του δράστη ότι δεν θα υποτροπιάσει παραμένουν στα λόγια. Αν το συνειδητοποιήσει αυτό θα είναι και το πρώτο βήμα για το τερματισμό της κακοποίησής του.
Τα αποτελέσματα της σεξουαλικής κακοποίησης και ενδοοικογενειακής βίας και η επίδραση της ιδίως στα παιδιά είναι πολύ σοβαρά θέματα. Τα παιδιά υποφέρουν είτε ως μάρτυρες σε σκηνές βίας, είτε ως θύματα της βίας. Η βία αποτελεί φαύλο κύκλο, διότι τα παιδιά αυτά, όταν ενηλικιωθούν αποκτούν την τάση κακοποίησης μέσα στην οικογένεια τους. Τα περιστατικά αυτά αυξάνονται, λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Πρέπει όλοι πολίτες και κράτος να είμαστε σε εγρήγορση. Τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης, όταν μπορούν να μιλήσουν για το πρόβλημα που τα βασανίζει, τότε μπορούν να βρουν και τη λύση. Αρκεί να “σπάσει” η σιωπή τους και να ζητήσουν βοήθεια για το πρόβλημα που τα βασανίζει.
Ο Δικηγόρος Γιώργος Γιαγκουδάκης στις 13/1/2018 παρακολούθησε με επιτυχία σε επιστημονική ημερίδα με θέμα “ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ – ΔΥΟ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ” που διοργανώθηκε από το Ινστιτούτο Πρόληψης και Θεραπείας της Βίας και Προώθησης της Ισότητας των Φύλων «ΒΙΑ STOP» σε συνεργασία με την Εισαγγελία Πρωτοδικών Καβάλας, τη Διεύθυνση Αστυνομίας Καβάλας, το Δικηγορικό Σύλλογο Καβάλας, το Δήμο Καβάλας και τη Βρετανική Πρεσβεία. Στην εκδήλωση προήδρευσε η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ξένη Δημητρίου. Το Δικηγορικό Γραφείο Γιώργος Γιαγκουδάκης ασχολείται από το 1990 με την διεκπεραίωση νομικών υποθέσεων, κύρια δε με οικογενειακές (διαζύγια), ποινικές, αστικές και αυτοκινητικών ατυχημάτων υποθέσεις. Παροχή online νομικών συμβουλών και υπηρεσιών. Δ/νση: Βενιζέλου 34 , Καβάλα email: giagkoud@yahoo.com, Τηλ. επικοινωνίας 2510834031 – κιν.6945227120, https://kavala-lawyer.blogspot. gr , https://dikigoros-diazygion.gr
Interview: Γραμματικοπούλου Κωνσταντία
Marketer – Εκπαιδευτικός
